Dzięki uprzejmości reżysera Toti Loureiro a także brazylijskiej wytwórni Filmes da Lata miałem okazję zobaczyć krótkometrażowy film „O Sol Pode Cegar” („Słońce które może oślepić”. Fabuła filmów skojarzyła mi się z recenzowanym tu kiedyś „Amparo”. Główną bohaterką filmu jest Maria, młoda służąca z którą Paulo stracił dziewictwo.
Staje się to powodem do dumy. Chłopak chwali się tym przed kumplami, która okazuje się warta tyle co on. Nie myślą o konsekwencjach, albo traktują je z przymrużeniem oka, traktują dziewczyny jako obiekt seksualny, jak przedmiot który można wykorzystać i wyrzucić. Pewnego dnia koledzy postanawiają odwiedzić Marię w jej domu i dochodzi do tragedii..
Film, mimo że krótki (15 minut) porusza ważny temat seksualnego molestowania pomocy domowych do których dochodzi często w krajach Ameryki Południowej. Ma to na wpływ nie tylko kultura macho, ale też i dominacja i przypisane role społeczne. Służąca jest „pod”, domownikom wolno o wiele więcej, a pracująca kobieta boi się utraty pracy. Znane z telenowel sytuacje, w których to pomiędzy Panem a Pokojówką rodzi się wielka miłość to tylko fabularne klisze nie mające przełożenia na rzeczywistość – chociaż pewnie czasem się zdarzają.
