W telenoweli Las Dos Caras De Ana spotykany nieco zbyt roznegliżowaną służącą. Moim zdaniem powinna być bardziej zapięta pod szyją niezależnie pod panującej w domu temperatury.
W wenezuelskiej La Intrusa (stacji RCTV) służące podają do stołu, są w kuchni, wycierają kurze i odbierają telefony.
W telenoweli tej samej stacji, Reina de Corazones mamy młodą mocno zaprzyjaźnioną z domownikami służącą. Ciekawie czy jest w takim samym humorze kiedy musi posprzątać po nich osrane toalety.
W meksykańskiej mało znanej telenoweli Sin pecado Concebido biedna służąca praktycznie nie wychodzi z kuchni.
We argentyńskiej produkcji Amar al salvaje znanej też pod włoskim tytułem Innamorarsi służąca nieustannie wędruje miedzy kuchnią a drzwiami wejściowymi.
Argentyńska Pobre Clara zaczyna się od iście skandalicznej sceny w której jedna z służących siedzi znudzona kuchni i piłuje paznokcie.
W jednym z odcinków Camino al Amor stacji Telefe widzimy poruszającą się w tle domową pomoc domową która w przerwie od zamiatania może otworzyć drzwi.
W Sonar no cuesta nada pracę służącej podejmuje główna bohaterka Emilia. Zmusza ją do tego były chłopak Felipe. Na początku sprząta ona w swoich własnych ubraniach, potem zmuszona jest założyć uniform noszony przez pozostałe służące.
Felipe każe jej sprzątać przy obecności Moniki – dziewczynie z którą ma się wkrótce zaręczyć. Potem, aby upokorzyć ją jeszcze bardziej namiętnie całuje się z przyszłą żoną.
Los bycia pokojówka spotkał też Abril, jedną z bohaterek telenoweli „Rosalinda„. O ile można zrozumieć wyjątkowo pokręconą fabułę, jest ona „zapomnianą” córką Valerii. Któregoś dnia Valeria sprowadza Abril do swojej rezydencji. Valeria wie, że Abril jest jej córką, Abril natomiast nie wie, że Valeria jest jej matką. Był tajemnica się nie wydała, Abril zaczyna pracować jako służąca w swoim jakby nie patrzeć rodzinnym domu. Doprawdy przerażające. Na domiar tego pokojówki w tym domu są brutalnie bite za jakiekolwiek przewinienia, co także dotyczy nowej służącej.
