Dziś ostatnia część podróży po kinie francuskim po którym nastąpi zapowiadany zwrot, a może raczej lekki skręt w tematyce strony. Bo ile można opisywać filmy? W każdym razie stanie się to jeszcze dziś. Oczywiście nie oznacza to, że zabraknie opisów produkcji w których występują pokojówki. Nie będzie natomiast „wyliczanki” takiej jak w tym wpisie. Ale dokończmy to co zaczęte.
Gabrielle
Paryż przed I wojną światową. Obserwujemy małżeństwo Gabrielle i Jeana. Są razem od 10 lat, ale miłość i uczucia są już wygasłe. Życie upływa im na wystawnych bankietach i wśród znajomych. Pewnego dnia Gabrielle informuje męża, że zostawia go dla innego mężczyzny. Małżonkowie próbują zanalizować przyczyny niepowodzenia swojego bycia razem.
W domu w którym toczy się akcja filmu pracują trzy pokojówki. Są to młode dziewczyny, mniej więcej w tym samym wieku. Nic o nich nie wiemy. Nie znamy ich imion, upodobań, ulubionych prac. Nie widzimy twarzy, są przysłonięte przez białe czepki.
Wydaje się, że pokojówki stanowią tylko pomocnicze tło, kolejny mebel bogatego domu. W tych rolach wystąpiły aktorki zupełnie nieznane – Maï David, Jeanne Herry oraz Aude Léger.
Riviera
Film ten opowiada o relacjach między matką a córką. Córka, piękna Stella (Vahina Giocante) pracuje jako tancerka erotyczna. Jej matka Antoinette (Miou-Miou) jest pokojówką w Le Grande Hôtel. Prawie się nie widzą, ich kontakty są wyjątkowo chłodne. Stanowią swoje całkowite przeciwieństwa, brakuje im wspólnych tematów. Wszystko się zmienia, kiedy Stella poznaje pana Romanskiego, agenta nieruchomości, który zamieszkuje w hotelu w którym pracuje jej matka.
Niemal od początku w ciszy obserwujemy ciężką pracę Antoinette. Przynosi ręczniki, wyrzuca śmieci, ścieli łóżka, pucuje lustra. Wszystko w niebywałym pośpiechu. Potem pcha wózek, uśmiecha się do hotelowego gościa i zaczyna wszystko od początku.
Antoinette nosi w pracy uniform składający się z niebieskiej sukienki i białego fartuszka. Jej biały kołnierzyk jest zawsze zapięty a fartuszek poprawnie zawiązany. Kolor jej ubioru jest nieprzypadkowy, gdyż delikatny kolor noszonej sukienki idealnie pasuje do morza, nad którym położony jest luksusowy hotel.
Wkrótce dochodzi do poznania matki z adoratorem córki. Nie powiem jak się to skończy – warto samemu przekonać się co może zrobić matka w obronie swojej córki.
Le courage d’aimer
„Odwaga Miłości” to wiele historii splecionych w jeden film, mnie jednak interesuje jeden szczególny wątek. W tym o to romantycznym dziele Mathilde Seigner gra podwójną rolę sióstr bliźniaczek Anne i Clémentine. Ta pierwsza jest kelnerką w barze, ta druga służącą w pałacu. Na zdjęciu akurat podczas rozmowy z siostrą. Film odnotowuje z kronikarską obowiązku, gdyż historia nie została w ciekawy sposób rozwinięta.
Les Femmes De L’Ombre
Także i w tym filmie, opowiadającym o agentkach w czasie II wojny światowej pojawia się scena z pokojówką. Jenny (jedna z bohaterk) udaje służącą aby podłożyć pistolet którym zabity ma zostać pułkownik SS Heindrich.
