Katalogowanie produkcji według kraju pochodzenia, (które zastosowałem w poprzednim wpisie dotyczącym kina polskiego) wydaje się dość rozsądną metodą opisu zjawiska pokojówek w filmach. W dzisiejszym odcinku z mroźnej Polski przeniesiemy się więc do drugiego największego kraju Ameryki Południowej – gorącej Argentyny.
Francia
Jednym z najnowszych filmów argentyńskich w których pojawia się postać pokojówki, jest „Francia” w reżyserii Adriana Caetano. Główną rolę gra w nim nieco już zachodząca gwiazda telenowel Natalia Oreiro. Film przedstawia historię 12 letniej zbuntowanej Mariany, która żyje razem ze swoją matką Cristiną. Agresja dziecka wynika ze skomplikowanej sytuacji rodzinnej – matka dziewczynki zmuszona jest do mieszkania ze swoimi byłym partnerem pomimo formalnej separacji.
Były mąż prowadzi upadający warsztat, Cristina natomiast dorabia jako pokojówka u pogrążonej w depresji alkoholiczki.
Warto zauważyć, że pierwszy raz od ponad dekady widzimy Natalię Oreiro w uniformie służącej. Ostatni raz mieliśmy okazją ją widzieć w „Muñeca Brava”, gdzie wcielała się w postać Milagros.
El niño pez
Innym znanym filmem z pokojówką w tle jest „Dziecko Jeziora” w reżyserii Lucíi Puenzo. W swoim projekcie podejmuje ona temat zakazanej miłości między nastoletnią Lalą, córką sędziego i paragwajską służącą Ailin mieszkającą w ich domu.
Kradnąc postanawiają uzbierać pieniądze na wyjazd do Lake Ypoa, paragwajskiej wioski z której pochodzi atrakcyjna pokojówka. Gdy dziewczyny gotowe są do wyjazdu zostaje zabity ojciec Lali, a aby nie ujawnić mafijnych powiązań sędziego oskarżona zostaje Ailin.
Dioses
Kolejną propozycją jest „Bogowie”, film w reżyserii Josué Méndeza. Przedstawia on życie bogatej młodzieży Peru, która spędza większość czasu na piciu alkoholu i imprezach. Głównym bohaterem jest tu 21 letnia Andrea i jej brat Diego którym pewnego dnia jego ojciec przedstawia swoją nową dziewczynę Elisę, niewiele starszą od nich samych. Elisa okazuje się dziewczyną piękną, ale prostą. Stara się ona wkupić w „high society”, dopasować się do ich stylu życia.
Tło historii stanowią różnice klasowe, przede wszystkim zaś dwie służące. Są one przedstawione jako osoby ciche i posłuszne, niezdolne do zrozumienia co się wokół nich dzieje. Tak jednak w istocie nie jest.
Sangre del Pacífico
Zupełnie nieznany film pt „Krew Pacyfiku” w reżyserii Boya Olmi opowiada o dziwnej i niespodziewanej miłości. Uczucie rozbrzmiewa między Georgem, podstarzałym reżyserze filmowym pragnącym przed śmiercią nakręcić film o wojnie o niepodległość w Ameryce Łacinskiej a Charito, pochodzącą z dżungli dziewczyną, która rozpoczyna pracę u niego jako służąca. W tej roli wystąpiła Picky Paino, debiutującym tym samym na dużym ekranie.
Następny wpis poświęcony będzie wyjątkowemu filmowi z dalekiej Panamy, jednemu z najciekawszych pokojówkowych historii ostatnich lat.
